Jak wyglądają Święta funkcjonariuszy Służby Więziennej?

„Pracujemy 24h na dobę, 7 dni w tygodniu, przez cały rok. Również w święta, gdy inni zasiadają do świątecznych stołów, funkcjonariusze Służby Więziennej dbają o to, aby inni czuli się bezpiecznie. Zawód więziennika to nie tylko praca – to przede wszystkim służba” – informuje kpt. Agnieszka Wollmann, rzecznik prasowy Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Bydgoszczy. 

Święta to czas rodzinnych spotkań, jednak dla wielu funkcjonariuszy dni świąteczne, to normalny czas służby. Okres przedświąteczny w jednostkach penitencjarnych to czas wzmożonej pracy dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. Życie za murami zakładów karnych i aresztów śledczych nabiera wówczas wyjątkowego pędu, a dyżury w święta są wpisane w charakter służby. Zamiast świątecznych urlopów, funkcjonariuszy czeka wytężona praca, przybywa wówczas dodatkowych zadań.

W okresie Świąt Bożego Narodzenia wzrasta ilość udzielanych widzeń, paczek i listów nadawanych przez osoby bliskie do osadzonych. Wykonywane są także niezapowiadane kontrole cel, miejsc zatrudnienia skazanych, sal widzeń, magazynów, pomieszczeń gospodarczych. Zadania te wykonują głównie funkcjonariusze działu ochrony oraz kwatermistrzowskiego, wspierani przez inne piony służby oraz psy specjalne. To dzięki nim Służba Więzienna jest w stanie zapobiec przedostawaniu się na teren jednostek środków odurzających. Funkcjonariusze naszej formacji nie mogą pozwolić sobie na zatracenie czujności w tym szczególnym okresie – dodaje kpt. Agnieszka Wollmann. Zależy nam na tym, aby poza mury zakładów karnych i aresztów śledczych nie przedostały się żadne przedmioty niedozwolone i niebezpieczne.

W okresie świątecznym więcej pracy ma także kadra penitencjarna – wychowawcy, psychologowie oraz terapeuci. Święta Bożego Narodzenia to wyjątkowo trudny czas dla osób pozbawionych wolności. Dzieje się tak za sprawą odosobnienia i tęsknoty za najbliższymi. To czas, który sprzyja refleksji i zadumie nad swoim życiem i postępowaniem, dlatego też często zdarza się, że osadzeni reagują obniżonym nastrojem. Część z nich uświadamia sobie, że stali się samotni, a dla innych to pierwsze lub kolejne święta w więzieniu i trudno jest im się z tym pogodzić.